Bericht
door Fera Albi » zo nov 11 2007 8:42 pm
@ Sweder (en de rest van de community):
Bij een volledig geopend diafragma is het voorste lenselement (dat de maximale lichtdoorlaat bepaald) maatgevend in de vergelijking F=f/D
Bij een 600 mm F4,0 is dat dus: 4,0 =600/D > D=150 mm (maat van het voorste glaselement)
Meet maar na, met het lichtverlies van de glasmassa zal dit wel aardig kloppen denk ik.
Wanneer het diafragma (waar in de tubus is niet van belang voor de rekenkundige beschouwing) wordt gesloten, wordt dus slechts een deel van het licht doorgelaten, met een kleiner F getal als netto resultaat.
Het is dus ook wel degelijk mogelijk een hogere lichtwaarde dan F1,0 te realiseren, kwestie van een relatief groot voorste element in verhouding tot de brandpuntsafstand. Hiermee worden ook alle mogelijke lensfouten als CA, PF, randonscherpte etc. etc. sterk verergerd. Daarbij komt ook nog de extra hoge productiekost van dit bonk glas (met name de kosten om voldoende slijpnauwkeurigheid te realiseren). In de praktijk is een f 2,8 tot ca. 400 mm (2,8=400/D > D= ca. 142 mm) een bruikbaar compromis tussen foutcorrectie, bruikbaarheid, kostprijs.
Alleen voor lichtsterke objectieven tot ca. 85 mm zie je dan ook nog "low-light" ontwerpen tot 1,4 of zelfs 1,2 (50 mm).
Groet,
Hans
Met de groeten van Hans.
We used to think that a hundred million monkeys at a hundred million keyboards eventually could produce the complete works of Shakespeare. Now, thanks to the Internet, we know this is not true...