Bericht
door emdeklerk » zo sep 06 2009 9:15 am
Inderdaad een mooi ding, die Horseman. Daar moet je trouwens ook je diafragma op het objectief instellen. Probeer er eens een G-objectief op te monteren... Je bewijst mijn punt.
(Zet ook gerust eens de nieuwe 60mm en 105mm G-Micro Nikkors op een PB-4. Lachen...)
Verder ben ik het ook niet helemaal met jee eens - ik weet dat het grappig bedoeld is, maar ik vind het belangrijk genoeg om even op in te gaan. Het diafragma op de hoogste waarde zetten en vergrendelen geldt ook alleen maar voor de camera's met P- en S-automatiek, dus sinds de FA.
Als er newbees zijn voor wie het een "voordeel" is dat die handeling niet meer gedaan hoeft te worden: voor alles wat ze niet meer hoeven te doen zijn meerdere andere dingen in de plaats gekomen: de bekende toeters en bellen.
Tel de knopjes en hendeltjes maar eens op een huidige camera, en tel ze nog eens op een F of een Nikkormat.
Punt is gewoon dat je voor een correcte belichting op de camera uiteindelijk maar twee basisinstellingen zou hoeven in te stellen: diafragma en sluitertijd. Dat is pas "less is more".
Hoe je verder aan je meting komt is secundair, of dat nu met de "F/16-regel", met een losse belichtingsmeter of met een DDL-systeem doet maakt niet uit, ook niet of er dan verderop in het traject een automatiek aangehangen is. Ook krijg je hierbij pas te maken met de derde factor: film- of sensorgevoeligheid.
Alle toeters en bellen op moderne camera's zijn niet meer dan extra voorzieningen om het fotograferen "simpeler" en sneller te maken, en inderdaad: heel vaak betrouwbaarder.
Het lijkt er op neer te komen dat "less is more" voornamelijk zijn uitwerking op de grijze cellen heeft.
Zolang het te veel gevraagd is je eerst eens in elementair fotograferen te verdiepen en de handleiding te lezen, verdienen de camerafabrikanten goed geld met alle, na verloop van tijd steevast "onmisbare" toeters en bellen.
Waarmee ik natuurlijk niet wil zeggen dat die aanvullingen niet nuttig zijn, maar de voordelen worden toch vaak pas zichtbaar en merkbaar in de handen van een fotograaf die weet waar hij mee bezig is, die inzicht heeft in de achterliggende processen van belichten en meten.
E.M. de Klerk